Vanwege de reflux was M. een huilbaby. Dit is niet alleen zwaar voor de baby, maar ook voor de ouders. Hoe ga je daar mee om?
Zoals je in een vorig artikel kan lezen heeft M. last van reflux. Dat is niet alleen een mondje spugen, even huilen en over. Nee dat ging gepaard met flinke huilbuien voor en na het spugen. Dan kon ze zo een paar uur overstuur en ontroostbaar zijn. Ongeacht de oorzaak, een huilbaby is zwaar. Wij zaten regelmatig om en om tot diep in de nacht met haar in bed of op de bank.
Overleven
Wij zaten de eerste weken na de geboorte van M. op standje overleven. Je slaapritme gaat overhoop en je wordt helemaal geleefd door je baby, kraamzorg en andere medische professionals. Als M. dan weer uren en uren aan het huilen was, was dat echt heel zwaar. Het enige wat op dat moment voor onszelf hielp is afwisselen. Eerst ik een paar uur, dan J. een paar uur.
Ik kan zelf overdag of vroeg op de avond ook goed slapen. Op een gegeven moment kwamen we daardoor in een ritme waarbij ik direct na het avondeten ging slapen. J. kon dan met M. beneden zitten als ze aan het huilen was. Tegen een uurtje of 12 na een voeding nam ik het dan over zodat J. kon slapen. Ik had dan al 3 tot 4 uur geslapen. Ergens in de vroege ochtend, na weer een voeding, viel M. uiteindelijk ook in slaap in haar co-sleeper.
Praktische tips
Naast dat het afwisselen hetgeen was wat ons er doorheen hielp, waren er nog een aantal andere praktische zaken die daar aan bijdroegen. Waaronder:
- Speen! Als tip van het consultatiebureau na 2 weken gaan geven. Toen de borstvoeding ook goed op gang was en aanleggen goed ging. Daarvoor gaf ik mijn pink, maar dat is toch wat minder praktisch. De speen zorgt voor troost en daar was ze op sommige momenten tevreden mee. Dan kon ze genoeg kalmeren om bijvoorbeeld toch in bed in slaap te vallen.
- Een draagdoek. Wij hebben een draagdoek van Pure Baby Love. Het is ene hele lange doek die je kan knopen. Als M. weer heel erg moest huilen was het prettig haar daarin te dragen en toch twee vrije handen te hebben.
- Een wipstoel. Als M. in de draagdoek zat kon ik niet lekker eten, dus zette ik haar regelmatig in de BabyBjörn wipstoel. Dan zat ze er toch bij en kon ze naar mij kijken terwijl ik bijvoorbeeld even kon eten. Het huilen stopt er niet door, maar je moet ook voor jezelf zorgen 🙂
- Co-sleeper. Doordat M. in een co-sleeper naast ons slaapt, kon ik haar ’s nachts makkelijk troosten. Bijvoorbeeld het speentje geven of mijn hand op haar buik of hoofdje leggen. Dan hoefde ik niet helemaal wakker te worden, uit bed te stappen en in haar ledikant te kijken.
- Een zacht nachtlampje en white noise. Als tip van de kraamzorg laten we nu een zacht lichtje (Philips Wakeup light) aan als het donker is. Zo kan ze ons zien en heeft ze niet het gevoel helemaal alleen te zijn. Daarnaast spelen we ook continue een soort white noise af op een Sonos boxje. Op dit moment zijn het geluiden van water die we op repeat hebben staan. Hierbij konden we zelf namelijk ook nog een beetje slapen.
- Wandelen. Sommige baby’s worden rustig van het wandelen, maar M. was regelmatig ook tijdens het wandelen aan het huilen. Op zich niet erg, want als we dan lekker een boodschapje aan het doen waren werd ze overstemd door ander geluid. Is als ouder ook wel eens een keer lekker 😉
- Huid op huid contact. Is niet alleen fijn en goed voor de ouders (gelukshormonen!) maar ook voor de baby. Door het huid op huid contact maakt jouw baby ook oxytocine aan zodat de hoeveelheid stress daalt.
Een huilbaby is niet leuk! En het is voor jouw omgeving wellicht lastig zich in te leven in hoe zwaar het is. Vraag desalniettemin om hulp, desnoods in het huishouden of met het koken. Probeer wat dingen uit, maar niet teveel zodat je weet wat wel of niet werkt.
